ค่าพารามิเตอร์ ( Parameter ) คือ ตัวกำหนดชี้วัดค่าของน้ำเสีย และคุณภาพน้ำทิ้งจากแหล่งต่างๆ มีความสำคัญต่อระบบบำบัดน้ำเสียก่อนปล่อยทิ้งออกสู่สิ่งแวดล้อมต่อไป

1. pH  

ค่าความเป็นกรด-ด่างของน้ำ โดยค่า pH มีช่วงมีตั้งแต่ 0 - 14 โดยที่ 7 เป็นค่ากลาง pH ที่น้อยกว่า 7 บ่งบอกถึงความเป็นกรด ในขณะที่ pH ที่มากกว่า 7 แสดงถึงความเป็นด่าง โดยทั่วไปโรงงานอุตสาหกรรมมักจะมีค่า pH ต่ำกว่า 4.5 ซึ่งหมายถึงมีค่าความเป็นกรดสูงและมีฤทธิ์กัดกร่อน (น้ำดื่มควรมีค่า pH ระหว่าง 6.8-7.3)

1. BOD ( Biochemical Oxygen Demand )

ปริมาณออกซิเจนที่จุลินทรีย์ใช้ในกระบวนการทางชีวเคมีย่อยสลายสารอินทรีย์ในน้ำเสีย มีหน่วยเป็นมิลลิกรัม/ลิตร ( mg/l ) ถ้าค่า BOD สูงแสดงว่ามีความสกปรกหรือสารอินทรีย์ในน้ำมาก

1. COD  (Chemical Oxygen Demand)

ปริมาณออกซิเจนที่ใช้ในกระบวนการทางเคมีย่อยสลายสารอินทรีย์ มีหน่วยเป็นมิลลิกรัม/ลิตร ( mg/l ) โดยทั่วไปค่า COD จะมีค่ามากกว่า BOD เสมอ ดังนั้นค่า COD จึงเป็นตัวแปรที่สำคัญตัวหนึ่งที่แสดงถึงความสกปรกของน้ำเสีย

1. DO ( Dissolved Oxygen ) 

ปริมาณออกซิเจนที่ละลายอยู่ในน้ำ เป็นพารามิเตอร์ที่ใช้ในการกำหนดคุณภาพน้ำในแหล่งน้ำผิวดิน มาตรฐาน ของน้ำที่มีคุณภาพดีโดยทั่วไปจะมีค่า DO ประมาณ 5-8 ppm น้ำเสียจะมีค่า DO ต่ำกว่า 3 ppm

1. TDS ( Total Dissolved Solid )

ปริมาณของแข็ง สารอนินทรีย์และอินทรีย์ทั้งหมดที่ละลายอยู่ในน้ำ เช่น โลหะ แร่ธาตุ เกลือ และไอออน ที่ละลายในน้ำ เป็นตัวบ่งชี้รวมของการมีอยู่ของสารเคมีปนเปื้อน และลักษณะคุณภาพของน้ำดื่ม (ค่ามาตรฐานน้ำดื่มกำหนดไม่เกิน 500 มิลลิกรัมต่อลิตร (PPM))

น้ำเสียนอกจากจะเป็นปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม ยังส่งผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์

หากไม่ได้รับการบำบัดอย่างเหมาะสม น้ำเสียที่ปนเปื้อนจะปล่อยสารพิษ และเชื้อโรคเข้าไปในแหล่งน้ำได้